Bu gece ansızın açtım gözlerimi siyaha
Üstümde bir ağırlık, saat üç buçuk
Gizlice beklemiş, izlemiş sinsice
Uyanmış korkum, saklanmış karanlığa
Sırılsıklam yastığım, terledim endişeyle
Sancıyla kıvrandım bir düşün seliyle
Ağrıtıyor başımı çığlıkları sessizce
Yeter, lütfen, uyumak istiyorum sadece
Benim karabasanlarım var
Benim karabasanlarım var
Çatlıyor sanki başım dört bir yana döndükçe
Morarmış kollarım sallanarak titredikçe
Dev su bardağım, karınca masamın üzerinde
Esir bedenim, yorgun ruhum uyumak istiyor sadece
Ne istiyorsunuz benden, söyleyin hadi neden
Gecemin suçu ne, penceremdeki kuşum nerede
Çekin ellerinizi zihnimden, nesiniz insan mı
Kaosu uzak tutun benden, nesiniz toplum mu
Benim karabasanlarım var
Benim karabasanlarım var
Benim karabasanlarım var, huzursuz ederler geceleri
Benim kitaplarım var, yalnız bırakmazlar karanlıkta
Bu gece ansızın kapadım gözlerimi beyaza
Saksımda bir umut yeşerir, saat üç otuz dört