Doğukan Doğan - Bilindik Hikaye Lyrics

Yalnız insanlar çoğalıyor
Mayoz ya da mitoz yollardan
Yastıklar tek çukur yeri hiç dolmuyor

Mantık evlilikleri palavra
Para sevgiyi doyurmuyor
Sevişmeden olan çocuklar hiç gülmüyor

Yalnızlık olmuş sevgili bana
Gözleri pek hoş
Çok kadın tanıdım lakin bu
Bakmıyor hiç boş

Bencil değil bir kere
Düşünüyor ben günde çok kere
Terk etmiyor yok yere
Evim, arabam yok diye

Zamanın dibinde
Bir adam varmış bir de kadın
Yalnızlıkları geçsin diye
Biri diğerinin ellerini
Diğeri de birinin gözlerinden öpmüş ölesiye
Annesi söylemiş birinin
Öpünce geçer her yara diye
Sonrası mı?
Aynı bilindik hikâye
Adam üzülmüş yalnız başına kadına
Kadın ise ölmüş yalnız başına kalan adama
Kabullenmek istememiş adam lakin
Yazdırmış yine de kadının mezar taşına

Her insan biraz yalnızdır oysa
Bazıları ise birazdan daha fazla