Yavaş yavaş yükseliyorsun
Yolun sonu nereye gider bilmiyorsun
Bir çemberin içinde kaldın
Gidip gidip aynı yere variyorsun
Dur mutluluğun o yolda mı sanıyorsun
Her inişin bir çıkışı vae
Dur karanlıktan korktuğunu söylüyorsun
Ama gözlerin hep kapalı
Her şeyi bir kenara yazıyorsun
Dünyayı aşkla dolaşıyorsun
İnsanları kaybediyorsun tek tek yorulmadan
Yaşlandıkça sevgiyi unutuyorsun
Dur mutluluğun o yolda mı sanıyorsun
Her inişin bir çıkışı vae
Dur karanlıktan korktuğunu söylüyorsun
Ama gözlerin hep kapalı