[Cool And Distinguished Are Our Faces...]
Nieskoáczona otch³aá otwiera swoje bramy
Grotem b³yskawicy przeszywa nasze cia³a
Lodowate szepty pal¹ nasz¹ krew
wiat nasz pod ca³unem przera¿enia leg³
Bo ma³o w nas blasku za to wiêcej nocy
Która nadchodzi na skrzyd³ach jej kruka
By znów spaæ py³em z jego czarnych piór
I okryæ wiat ch³odem jego mrocznego spojrzenia
Chwile, które wci¹¿ mog¹ nas zdradziæ
Podró¿, która prowadzi ku gwiazdom
Pozbawieni duszy, skazani na zniszczenie
Widnokrêgiem s¹ nam jak s³oáca obroty
Ale mymy odnaleli siebie
Przesz³oæ jest teraz czêci¹ przysz³oci
Otch³aá, która przetrwa³a stworzenie
Nie ma odwrotu przed ostatni¹ misj¹
Nieskoáczona otch³aá...
Bo ma³o w nas blasku...
W konstelacji lodu przewietlonej gwiezdnie
Ka¿dy dzieá tu d³ugoæ ma wiecznoci
Na nasz ¿ywot patrz¹c pob³a¿liwym okiem
Na kr¹¿¹ce gwiazdy cicho spogl¹daj¹c
Przyjanimy siê z gwiezdnym py³em
Oddychamy tu kosmicznym mrozem
Ch³odny, nieruchomy jest nasz wieczny byt
Ch³odne i dostojne s¹ nasze oblicza...
Bo ma³o w nas blasku...
Arkona - Ch³odne I Dostojne S¹ Nasze Oblicza... Lyrics
Arkona - Ch³odne I Dostojne S¹ Nasze Oblicza... Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
[Cool And Distinguished Are Our Faces...]
Nieskoáczona otch³aá otwiera swoje bramy
Grotem b³yskawicy przeszywa nasze cia³a
Lodowate szepty pal¹ nasz¹ krew
wiat nasz pod ca³unem przera¿enia leg³
Bo ma³o w nas blasku za to wiêcej nocy
Która nadchodzi na skrzyd³ach jej kruka
By znów spaæ py³em z jego czarnych piór
I okryæ wiat ch³odem jego mrocznego spojrzenia
Chwile, które wci¹¿ mog¹ nas zdradziæ
Podró¿, która prowadzi ku gwiazdom
Pozbawieni duszy, skazani na zniszczenie
Widnokrêgiem s¹ nam jak s³oáca obroty
Ale mymy odnaleli siebie
Przesz³oæ jest teraz czêci¹ przysz³oci
Otch³aá, która przetrwa³a stworzenie
Nie ma odwrotu przed ostatni¹ misj¹
Nieskoáczona otch³aá...
Bo ma³o w nas blasku...
W konstelacji lodu przewietlonej gwiezdnie
Ka¿dy dzieá tu d³ugoæ ma wiecznoci
Na nasz ¿ywot patrz¹c pob³a¿liwym okiem
Na kr¹¿¹ce gwiazdy cicho spogl¹daj¹c
Przyjanimy siê z gwiezdnym py³em
Oddychamy tu kosmicznym mrozem
Ch³odny, nieruchomy jest nasz wieczny byt
Ch³odne i dostojne s¹ nasze oblicza...
Bo ma³o w nas blasku...
Nieskoáczona otch³aá otwiera swoje bramy
Grotem b³yskawicy przeszywa nasze cia³a
Lodowate szepty pal¹ nasz¹ krew
wiat nasz pod ca³unem przera¿enia leg³
Bo ma³o w nas blasku za to wiêcej nocy
Która nadchodzi na skrzyd³ach jej kruka
By znów spaæ py³em z jego czarnych piór
I okryæ wiat ch³odem jego mrocznego spojrzenia
Chwile, które wci¹¿ mog¹ nas zdradziæ
Podró¿, która prowadzi ku gwiazdom
Pozbawieni duszy, skazani na zniszczenie
Widnokrêgiem s¹ nam jak s³oáca obroty
Ale mymy odnaleli siebie
Przesz³oæ jest teraz czêci¹ przysz³oci
Otch³aá, która przetrwa³a stworzenie
Nie ma odwrotu przed ostatni¹ misj¹
Nieskoáczona otch³aá...
Bo ma³o w nas blasku...
W konstelacji lodu przewietlonej gwiezdnie
Ka¿dy dzieá tu d³ugoæ ma wiecznoci
Na nasz ¿ywot patrz¹c pob³a¿liwym okiem
Na kr¹¿¹ce gwiazdy cicho spogl¹daj¹c
Przyjanimy siê z gwiezdnym py³em
Oddychamy tu kosmicznym mrozem
Ch³odny, nieruchomy jest nasz wieczny byt
Ch³odne i dostojne s¹ nasze oblicza...
Bo ma³o w nas blasku...