Karmakarış
Doğru bildiklerim yanlış
Alevsiz yanmış
Şairin şiiri gönderilmemiş mektuplarda kalmış
Bir zamanlar masallarında isimsiz kahramanmış
Yaptığı iyilikler tarafından kötülüğe itilmiş atılmış
Başa çıkmak varmış hayatla
Barışıp ölüm korkusuyla
Azrail'le dost olup ağırlamak onu davetli misafir sofrasında
Gün aymış ancak güneş sanki küsmüş
Güneş küsünce mevsim kışmış
İpin ucu kaçmış
İşim başımdan aşmış
Aklım şaşmış
Hayatın tadı tuzu kaçmış
Bana çocukluğumu tutup geri verin
Zamanı durdurun beni o parka gömün
Oyunun adil olduğu herkesin bir olup beraber olduğu o anlara
O zamanlara
Bir daha
Bir daha
Bir daha
Bir daha
Yaşanmayacak olan hayallerim var
Kavuşamayacağım hasretim var
Yalvarsam da binlerce defa
Olmayacak olan dualarım var
Bir daha
Bir daha
Bir daha
Bir daha
Yaşanmayacak olan hayallerim var
Kavuşamayacağım hasretim var
Yalvarsam da binlerce defa
Olmayacak olan dualarım var
Bir daha
Bir daha
Bir daha
Bir daha
Son pişmanlığım fayda etmedi
Zarardan öte bir yol gitmedim
Ah şu akılsız başım
Kör gözün gördüğü hayalin peşinden koşup oyalanmışım
Geçmiş yıllar
Olmuş olan
Ölmüş ölen
Çekilmesi gerekiyor mecbur başa gelen
Canı yakıp
Yara açıp
İzini bırakıyor bu haksızlık
Bu şanssızlık
Bu bahtsızlık
Kadersizlik
Nasipsizlik
Sensizlik
Bir daha
Bir daha
Bir daha
Bir daha
Yaşanmayacak olan hayallerim var
Kavuşamayacağım hasretim var
Yalvarsam da binlerce defa
Olmayacak olan dualarım var
Bir daha