روزای سخت داره
روزای سردو سخت
صورتا رنگ داره
مردم ِ هزار رنگ
دری بود به سمتِ نور
اون در رو بستن
من تک همه بیان
من نمیترسم
آخرش می گذارم
از این هفت خانِ رستم
من یه روز می پرم
از این کابوسِ مبهم
ناخدا صبر کن
من دل به دریا میزنم
زندگی سرد بود
آتش به دنیا میزنم
آخرش می گذارم
از این هفت خانِ رستم
من یه روز می پرم
از این کابوسِ مبهم
ناخدا صبر کن
من دل به دریا میزنم
زندگی سرد بود
آتش به دنیا میزنم
دیوند این روبهان
شیر غریبم در جهان
به این کابوسِ بی قهرمان
من رنگِ رویا میزنم