Farbot - Mano Az in Shahr Bebar Lyrics

هیچی مثل قبل نمیشه دیگه
میگی کشتیام غرق نمیشه دیگه
فقط واستادی زمان بگذره
حاجی یه عمره این روزا رد نمیشه دیگه
آسمون دلش به دریا خوشه
که صب به صب خودشو توش میبینه
منم دلم به همین بیتا خوشه
که صدای خستم روش میشینه
نمیدونم شاید فیلمه همش که
فقط واستادم که کات بدن بش
ولی میره جلو زمان میگذره
میبینم عمرمو به باد میدمش
من چی کم گذاشتم
چی فرق داشتم که بام لجن همه
هر کیو دیدیم زد تو خاکی
همون مسیر و راهش از مام قشنگ تره
هوم، خنده داره، وقتی میگن باشی پسر سر به راهه مامان
توی جاده زندگیت سنگ میباره
اون موقعس میبرن با راه سخت بند نافت
عادت میکنی و دیگه جای حرف نداره
که مشتشون تو فکت اشک نیاره
وقتی کل هفته رو یه لوپش کردن
دیگه جمعه ت با باقی روزا فرق نداره
هر روز دارم بد تر میشم
میبینم خودمو تو غم پرت تر میشم
من از خودم سر درد دیدم
پس طبیعی که با تو ام سرد تر میشم
من پر شکوه پر گلگی ام
حالا تویی و مال مفت و دل بی رحم
مَرد مرده رو از مرگ نترسون
من یه عمره که از تو ترکیدم
منو بر دار از این شهر ببر
تف کن تو صورتم به ریشم بخند
این درخت و از ریشش بزن
من دیگه بدتر از این نمیشم بفهم
من خنده هامو خندیدم و گریه هامو کردم
گریه هامو کردم که الان افتخار جنگم
جنگی که هم دوست هم دشمن خودم
خنده هام خشکشید انتهای حرفم
کشیدم کشیدی کشید
درد سیگار بیخوابی
رسیدم رسیدی رسید
به مرگ، دیوار، بیماری
بیداریم، بیکاریم، می بازیم می نالیم
بیماریم می نالیم تا ابد میخوابیم
رفتم رفتی رفت
از یادت ، با باد، از این شهر
هستم هستی هست
به یادت، آزاد، تا ابد
سردم سردی سرد
تو حرفم تو هرچی یه مرگ
کلمه ها خر گلومو میگیرن
انگار شب وسط دریا رو قایق چوبی ام
که هر لحظه ممکنه ترک بخورم
این خنده های مصنوعی عایق خوبی ان؟
نه پ بزن بوی کبودی رو دوست دارم
اشک وسط عروسی رو دوست دارم
همه اینجا عطر شب میگیره
حتی اگه توی دل روز باشم
هر روز دارم بد تر میشم
میبینم خودمو تو غم پرت تر میشم
من از خودم سر درد دیدم
پس طبیعی که با تو ام سرد تر میشم
من، هر چی دوییدم نرسیدم
نمیدونم زنده کنارت برا چی ام
من به خودمم هیچ حسی ندارم
من اون میوه ی گس و کال نرسیدم
منو بردار از این شهر ببر