Kathetos Orizontas Video (MV)

Παίζουμε για όσους κατοικούν πάνω σ' αυτή τη γη
Την ίδια γη μ' εμάς
Για όλους αυτούς που υπάρχει κάθετος ορίζοντας
Και ζουνε μέχρι το τέλος
Ελπίζοντας πως κάποια μέρα
Όλοι θα δουν πως αναπνέουμε τον ίδιο αέρα
Κι ότι μας γέννησε μητέρα μια ουράνια σφαίρα
Σε μια οικογένεια χωρίς ιεραρχεία
Κι όλα τα χρώματα θα μπουν στα ίδια δοχεία
Γιατί ζωγράφοι παντού ζωγραφίζουν έναν πίνακα
Μονόχρωμο του κόσμου αυτού
Με μοντέλο τους την άσπρη τρέλα
Που ποζάρει με χάρη
Μπροστά στην άσπρη ακουαρέλα
Με φόντο τα λευκά τοπία
Σε παροιμίες και παραμύθια
Που διηγούνται μια λευκή ιστορία
Άσπρο το χώμα άσπρα τα σπίτια
Κι άσπρο σκοτάδι να φωτίζει τη λευκή συνήθεια - αλήθεια
Η κληρονομιά κατάρα για μένα
Πόσο ηλίθια όσα προίκισαν κι εσένα
Κι οι πρωτότοκοι τώρα απολαμβάνουν το χάλι
Μιλούν για αδέρφια πατρίδες και δεν σκύβουν κεφάλι
Μα πάλι θα μας βάλουν αριθμούς και σίγουρα πάλι
Θα μας χωρίσουν σε φίλους κι εχθρούς
Γιατί γι' αυτούς τα μυαλά μοιάζανε πάντα μ' οικόπεδα
Σπέρνανε μίσος και φύτρωναν στρατόπεδα

Τα 'χω βάλει με το χρώμα μου
Κι αυτό το στόμα για όσα του μάθανε να λέει
Τα 'χω βάλει με τη σκέψη μου
Κι αυτή τη θέση που μου δώσανε στον πλανήτη να γυρίζω
Τα 'χω βάλει με τ' αδέρφια μου
Γιατί νομίζουν όσα δε θέλω να νομίζουν
Ας κρατήσουν ότι φτιάξανε γκρεμίζοντας
Είναι ο δικός μου κάθετος ορίζοντας

Καλωσήρθες στον πλανήτη που τα χρώματα
Δίνουν και παίρνουν δικαιώματα
Κλείνουν και ανοίγουνε τα στόματα
Σαν μπουκάλια με πομάτα
Που ανοίγουν με την ίδια φορά
Εδώ η διαφορά
Είναι μόνιμα επικυρηγμένη συμφορά
Εδώ τα χρόνια της χαράς περνάνε γρήγορα
Μ' ένα στίγμα κάνουν ρήγμα και μοιράζουνε ρόλους
Παίρνουν δείγμα από δέρμα και φορτίζουν με ρεύμα
Τους αντίθετους πόλους έχουν ανάγκη από κώλους
Κι υπάρχει χώρος για όλους
Κρατούν τους πάντες δεμένους σε πλήρη ακινησία
Για μια ναβάθμιση στην αχρωματοψία
Κι έτσι χωρίζουν το μυαλό σε ημισφαίρια
Ποια μειονότητα και ποια οικογένεια
Τώρα πια την ανθρωπιά τη μετρούν σε περιφέρεια
Ποια προσφυγιά και ποια ιθαγένεια
Μιλάς εσύ που οικόπεδα στο σύμπαν πουλάς
Σπίτια στον Άρη και ταξίδια στο φεγγάρι
Πίσω τα γέλια του πλανήτη μείνανε χάρτινα
Μείνανε τα όνειρα τρύπια μα είναι τα λάθη δερμάτινα

Τα 'χω βάλει με το χρώμα μου
Κι αυτό το στόμα για όσα του μάθανε να λέει
Τα 'χω βάλει με τη σκέψη μου
Κι αυτή τη θέση που μου δώσανε στον πλανήτη να γυρίζω
Τα 'χω βάλει με τ' αδέρφια μου
Γιατί νομίζουν όσα δε θέλω να νομίζουν
Ας κρατήσουν ότι φτιάξανε γκρεμίζοντας
Είναι ο δικός μου κάθετος ορίζοντας