Καταρράκτες
Στο μυαλό μου
Πνίγεσαι με
Το νερό μου
Μαύρες χάντρες
Στο λαιμό μου
Δύναμή μου
Φυλαχτό μου
Καταρράκτες
Στο μυαλό μου
Πνίγεσαι με
Το νερό μου
Μαύρες χάντρες
Στο λαιμό μου
Δύναμή μου
Φυλαχτό μου
Στάσου , μια στιγμή
Η ματιά σου
Με ηρεμεί
Τρέχω στο δάσος
Έλα κι εσύ
Βλέπεις το δέντρο είναι άθλος
Να είμαστε μαζί
Μα φοβάσαι το βάθος
Είσαι ρηχή
Μέσα στη θάλασσα ψάχνω
Μα είσαι η ακτή
Στην καταιγίδα είδα φώς
Ήσουν εσύ ή ο Θεός
Σε έπλυνε ο ποταμός
Ένιωσα πάλι μικρός
Ένας φτωχός εαυτός
Σε μια ανοιχτή φυλακή
Είμαι η φωτιά , το νερό
Είσαι ο αέρας και η γή μου
Εσύ
Καταρράκτες
Στο μυαλό μου
Πνίγεσαι με
Το νερό μου
Μαύρες χάντρες
Στο λαιμό μου
Δύναμή μου
Φυλαχτό μου
Καταρράκτες
Στο μυαλό μου
Πνίγεσαι με
Το νερό μου
Μαύρες χάντρες
Στο λαιμό μου
Δύναμή μου
Φυλαχτό μου
Σαν μία σταγόνα
Η ανάμνησή σου κυλάει
Βρεγμένο χώμα
Με τη βροχή ξυπνάει
Το παρελθόν
Σαν αστραπή
Το μενταγιόν
Κομμάτι του είσαι εσύ
Σ ' έχω συνδέσει
Μ ' ένα τοπίο , σαν ηρεμιστικό
Σ ' έχω μπερδέψει , με το οξυγόνο και σ ' αναπνέω
Δε νιώθω άνετα πια , σ ' άλλη αγκαλιά
Δεν είναι αργά
Να ζήσουμε ξανά
( Να ζήσουμε ξανά )