Od s³owa do s³owa
narasta rozmowa -
rozmowa z kobiet¹ bez twarzy.
Tak jak d³ugo siê znamy,
przecie¿ wci¹¿ rozmawiamy -
z nikim mi siê dziœ nie kojarzy.
Znamy siê do po³owy:
tylko serca. Lecz g³owy...
Trudna rada, a zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a,
pierwszy stopieñ do piek³a.
Od s³owa do s³owa
narasta rozmowa -
rozmowa pó³-spojrzeñ, pó³-gestów.
Wstydliwa rozmowa,
niecierpliwa, niezdrowa.
Pospieszny dyskurs szelestów.
Ktoœ zag³usza zza œciany,
ktoœ do krzy¿a przybijany...
Trudna rada, a zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a
pierwszy stopieñ do piek³a.
Od s³owa do s³owa
narasta rozmowa.
Ju¿ nie wiemy czy jej chcemy, czy nie chcemy.
Ona s³odki sen przerywa,
we dnie bywa uporczywa...
Chyba nic w niej ciekawego nie powiemy.
Dla odmiany chwila ciszy -
mo¿e wreszcie ktoœ us³yszy coœ,
wiêc zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a,
pierwszy stopieñ do piek³a,
lecz ostatni stopieñ do nieba.
Grzegorz Turnau - P³acz Po Izoldzie Lyrics
Grzegorz Turnau - P³acz Po Izoldzie Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
Od s³owa do s³owa
narasta rozmowa -
rozmowa z kobiet¹ bez twarzy.
Tak jak d³ugo siê znamy,
przecie¿ wci¹¿ rozmawiamy -
z nikim mi siê dziœ nie kojarzy.
Znamy siê do po³owy:
tylko serca. Lecz g³owy...
Trudna rada, a zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a,
pierwszy stopieñ do piek³a.
Od s³owa do s³owa
narasta rozmowa -
rozmowa pó³-spojrzeñ, pó³-gestów.
Wstydliwa rozmowa,
niecierpliwa, niezdrowa.
Pospieszny dyskurs szelestów.
Ktoœ zag³usza zza œciany,
ktoœ do krzy¿a przybijany...
Trudna rada, a zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a
pierwszy stopieñ do piek³a.
Od s³owa do s³owa
narasta rozmowa.
Ju¿ nie wiemy czy jej chcemy, czy nie chcemy.
Ona s³odki sen przerywa,
we dnie bywa uporczywa...
Chyba nic w niej ciekawego nie powiemy.
Dla odmiany chwila ciszy -
mo¿e wreszcie ktoœ us³yszy coœ,
wiêc zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a,
pierwszy stopieñ do piek³a,
lecz ostatni stopieñ do nieba.
narasta rozmowa -
rozmowa z kobiet¹ bez twarzy.
Tak jak d³ugo siê znamy,
przecie¿ wci¹¿ rozmawiamy -
z nikim mi siê dziœ nie kojarzy.
Znamy siê do po³owy:
tylko serca. Lecz g³owy...
Trudna rada, a zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a,
pierwszy stopieñ do piek³a.
Od s³owa do s³owa
narasta rozmowa -
rozmowa pó³-spojrzeñ, pó³-gestów.
Wstydliwa rozmowa,
niecierpliwa, niezdrowa.
Pospieszny dyskurs szelestów.
Ktoœ zag³usza zza œciany,
ktoœ do krzy¿a przybijany...
Trudna rada, a zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a
pierwszy stopieñ do piek³a.
Od s³owa do s³owa
narasta rozmowa.
Ju¿ nie wiemy czy jej chcemy, czy nie chcemy.
Ona s³odki sen przerywa,
we dnie bywa uporczywa...
Chyba nic w niej ciekawego nie powiemy.
Dla odmiany chwila ciszy -
mo¿e wreszcie ktoœ us³yszy coœ,
wiêc zrobiæ to trzeba.
Ta ciekawoœæ jest wœciek³a,
pierwszy stopieñ do piek³a,
lecz ostatni stopieñ do nieba.