In een zee van licht, dansen we in de nacht
Stroboscopische lampen, ons pad verlicht
Maar in mijn hoofd, voel ik me alleen
Mijn gedachten dwalen af, ver weg van hierheen
Dus ik dans en ik draai, in deze zee van kleur
Maar mijn hart huilt stilte, een eenzame fluister
Onder de stroboscopische lampen, verlies ik me in de schijn
Terwijl mijn gedachten enkel verlangen naar de jouwe, die niet zijn
De muziek speelt hard, maar ik hoor alleen stilte
Terwijl ik me beweeg, in deze hypnotische pracht
Mijn voeten volgen het ritme, maar mijn geest is verward
Verlangend naar gezelschap, maar alleen in de maanverlichte nacht
Dus ik dans en ik draai, in deze zee van kleur
Maar mijn hart huilt stilte, een eenzame fluister
Onder de stroboscopische lampen, verlies ik me in de schijn
Terwijl mijn gedachten enkel verlangen naar de jouwe, die niet zijn
Misschien vind ik troost in de beweging, in het ritme van de nacht
Maar diep van binnen weet ik, dat ik naar jou smacht
Onder de flitsende lichten, verdrink ik in mijn pijn
Verlangend naar een ander hart, om het mijne te zijn
Dus ik dans en ik draai, in deze zee van kleur
Maar mijn hart huilt stilte, een eenzame fluister
Onder de stroboscopische
Dus ik dans en ik draai, in deze zee van kleur
Maar mijn hart huilt stilte, een eenzame fluister
Onder de stroboscopische lampen, verlies ik me in de schijn
Terwijl mijn gedachten enkel verlangen naar de jouwe, die niet zijn
Dus hier ben ik, dansend in het donker
Met stroboscopische lampen als mijn enige marker
Maar diep van binnen, in de stille nacht
Verlang ik alleen maar naar jou, mijn enige gedachte.