(Kırılan güven)
(Dökülen gözyaşı)
Bir anlık heves uğruna
Yıktın yılların emeğini
Başka kollarda aradın mutluluğu
Ardında bıraktın yaralı bir kalbi
Şimdi pişmanlık boğazında düğüm
Her aynada suçlu gözlerin bakıyor
Kapıda duruyorsun çiçeklerle
Bilmiyorsun artık çok geç olduğunu
Her sözün sadece derin bir iz bırakıyor
Her özrün yeni bir yara açıyor
Kırık aynalar gibi olduk biz (olduk biz)
Aynı görüntüyü yansıtmıyor artık
Parçalanmış yüzler dağılmış hayaller
Hiçbir yapıştırıcı birleştiremez bizi (birleştiremez)
Mesajların yanıtsız kalıyor artık
Çalan telefonlar açılmıyor
Yaptığın seçimin bedeli bu
Sözlerin değil eylemlerin konuşuyor
Yeminlerin sahte paralar gibi
Artık geçmiyor bu hayat pazarında
Kırık aynalar gibi olduk biz (olduk biz)
Aynı görüntüyü yansıtmıyor artık
Parçalanmış yüzler dağılmış hayaller
Hiçbir yapıştırıcı birleştiremez bizi (birleştiremez)
İhanet bir kere tattın mı zehrini
Hiçbir panzehir temizleyemez kanından
Affetmek istesem de unutamıyorum
İnanmak istesem de güvenemiyorum
Bazı şeyler tamiri imkansızdır
Kırık aynalardan yeni resimler çıkar
Farklı yollarda yürüyeceğiz artık (yürüyeceğiz)
Sen hatanla yaşamayı öğrenirken
Ben yeni başlangıçlar yapacağım sensiz