او دیگه نمیایه چشمای مه ناقی دع ای در
ناقی دع ای در ناقی دع ای در
از دل پاکوم پر زد نشست روی بام غریبه
بام غریبه بام غریبه
میکنم مست بازم حال دلوم عادی نمشه
نه عادی نمشه عادی نمشه
نست دگه نای پرواز با رفتنش بالمه چیده
بالمه چیده بالمه چیده
تنگ شده دلوم برع دستات
برع روزایی که بودم سرت حساس
دیگه خسته شدم از ای مود بد
مره خاطراتت میبره دع پرتگاه
خواستم بسازم کدع تو فردا
ولی تو هی قلبمه شکاندی هربار
دیگه نست هیچ جوره نای پرواز
هرچند بعد تو نمیمانم تنها
دع دلوم نمیگیره کسی دیگه جای توره
چشم هایم بهانه میخواد تا خوده خالی کنه
شدم مه کدع خودم توی دل تاریکی غرق
دع دریای چشمایم نگاه تو جاری شده
ترسیده دلوم بیبی برگرد
برگرد نفس مه بسه
تو ک نمیفامی چقد دلوم تنگه
ای شوایی که میگذره سخته
چقدر دنیایم بدون تو سرده
دیگه نمیشینه دع لبایم لبخند
نمیپره از سروم خاطرات
بیبی خلاص کو ای کابوسه برگرد
روزایی که نبودی نمیفامی چی دع دلوم تیر شد
تیر شد
هروقتی نیاز داشتم بغلته نبود تو حس شد
حس شد
او دیگه نمیایه چشمای مه ناقی دع ای در
از دل پاکوم پر زد نشست روی بام غریبه
او دیگه نمیایه چشمای مه ناقی دع ای در
ناقی دع ای در ناقی دع ای در
از دل پاکوم پر زد نشست روی بام غریبه
بام غریبه بام غریبه
نمانده اشکی دع چشمایت
توهم ناراحت ناراحتی میلرزه دستایت
زدیم گم کدیم حسی که بین ما بود
دیگه هیچوقت نمیکنیم پیدایش
هر چند هر شو بود پر سروصدا خانه
دودای سیگارا برم ریه نمیمانه
فقط پاره میشد یکی یکی تارای گیتار
حالی مست کدع ای دیوانه بره تو مخانه
ایقه خماری کشیدوم بودم معتاد تو
گشتوم کل ای سرکاره دنبال تو
نمیفاموم بدم عکسایته کدامشه در
دیگه کسی ازم نمیگیره سراغته نه