İnsan Sofrası - İnsan Muzun Hikayesi Lyrics

İnsan muzun hikayesi,
Başlar sarı yatakta,
Girer odasına güneş ışığı,
Perde açıldıkça

İnsan muz akar doğaya,
Mutsuz muzun derler ona,
Hayır değilim, insan muzum,
İnsan musun, hayır muzsun.
İnsanmayız biz sana.
İnsanmaz musunuz? İnanmayın.
Siz bana asla kanmayın.
Gelip önce sararmayın,
Sonra da çürüyüp kararmayın.

Sarı sarı sarı sarı sarı sarı,
Hayır değil süt mısır veya darı.
Derisi de sarı, berisi de sarı,
Sarıdır varı, sarıdır hayatı.

Yürür yürür yürür yürür sadece,
Yeşilden karaya döner çürüdükçe,
Sadece var içinde bir dilekçe,
İnsanlığı kurtarsın muzlar gelecekte.

Hayat bir kabuk gibi soyuldukça güzeldir,
İnsan muz ile bir kelam her şeyi düzeltir,
Kürk Mantolu Venüs, muzu olmadan bir hiçtir.
Muzsuzluk her şeyi köreltir.

İnsan muz mutsuz ve muzdaripti,
Muzsuzluk onun için biraz garipti,
Mutsuzmuzun mutsuz muz insan?
Mutsuz değiliz ama masumuz,
Bu muydu korktuğu muz?
Hayır değildi ama sever dostluğumuz.
Çünkü muz bizim mutluluğumuz.

Akar gider bir nehir gibi gözüm kapanır,
Duman akar nehirden, suyu sarartır,
Su ben olurum, ben muzum, sen muzsun,
Ben değil o nehir, o nehir muzun?
Hayır o nehir değilim, ben muzum.
Ben senim, sen bensin işte,
Gece olunca muz belirir girişte,
Muz yatağına yatmıştır, hava kararmıştır.
Muz kararmıştır.