Դու կարծում ես, թե ես վատն եմ
Որ թողեցի այդ փողոցում քեզ մենակ
Բայց մտքերը քո շատ խառն են
Չգիտեմ, թե դու ինչու ես համառ
Ես ասացի քեզ, որ մենակ եմ
Ու չեմ ուզում էլ ոչ ոքի իմ կողքին
Կիտեցիր հոնքերդ, չարժեր
Որ քեզ խաբեի, գիտես թե ինչ կա մտքիս
Հետաքրքիր են քո ստերը այնքան ինձ
Որ միշտ լսում եմ մինչև վերջ, ինչ արած
Ինձ հետաքրքիր են պատճառները քո այցի
Անգիր գիտեմ, բայց միշտ լսում եմ
Վերջում իրար մենք սպանելու ենք
Երկու մինուս ենք, իրար վանում ենք
Վերջում իրար մենք սպանելու ենք
Երկու մինուս ենք...
Գիտեմ ես սուրբ չեմ
Ու հեչ էլ զուսպ չեմ
Բայց քո հարցում նյարդերս քիչ են
Չէ որ քեզ հետ պետք ա
Բանավիճել, միշտ ճիշտն ու սխալը ճանաչել
Իրար լեզու չհասկանալ
Բառերից անվերջ կառչել
Ու բարդացնել
Առանց այդ էլ մեծ, հսկա կծիկը
Խզբզել ենք, բայց ստացվել ա պատմությունը այս
Որը նման չի ստանդարտին մեր իմացած
Էն պոեզիան չի, ոչ էլ թիթիզ ու հորինված ֆիլմերը
Սա մի ուրիշ պատմություն ա
Տարբեր բոլորից
Որը ծնվել ու զարգացել ա
Ու հիմա ցավոք սրտի պրծում չունենք իրարից
Հետաքրքիր են քո ստերը այնքան ինձ
Որ միշտ լսում եմ մինչև վերջ, ինչ արած
Ինձ հետաքրքիր են պատճառները քո այցի
Անգիր գիտեմ, բայց միշտ լսում եմ
Վերջում իրար մենք սպանելու ենք
Երկու մինուս ենք, իրար վանում ենք
Վերջում իրար մենք սպանելու ենք
Երկու մինուս ենք, իրար վանում ենք
Վերջում իրար մենք սպանելու ենք
Երկու մինուս ենք, իրար վանում ենք
Վերջում իրար մենք սպանելու ենք...