Onder hemelen van cellofaan tellen wij de wolken
Fluister met mij over jouw schilderij
Buiten is het blind, de ventilator ademt
Het licht raak je kwijt, maar de maan blijft altijd
Laat alles maar beven
De wind dirigeert toch geïmproviseerd
Laat het versnipperen
De nacht is nog even niet teruggemarcheerd
Handen door je haar, labyrint van licht door de luxaflex
Ik wil verliezen, bevries mij op slag
Fietsen in de schuur, het urenlange sturen naar een onbezonnen plan
Druppels van dromen versieren de dag
Laat alles maar beven
Het is hemelsbreed maar een kleine planeet
Laat het versnipperen
Iedere scherf maakt het canvas compleet
Lege lawines, recente ruïnes, 't is geen bezwaar
Alles zal slijten, de fabels, de feiten, met elk nieuw jaar
En mocht het zo zijn
Laat alles maar beven
Ieder gedicht krijgt een ander gezicht
Laat het versnipperen
'S Ochtends lees jij een voorzichtig bericht:
De maan blijft altijd bij ons
Verenigd met de nacht
En zij blijft altijd
Waar de maan wordt verwacht
Want de maan wordt verwacht