"Ik heb nog 'n rolo, we gaan hem verloten. Een getal onder de tien!" Roept mijn
buurjongetje. Ik raad het niet. Het is zeven
Hij zal wel weer gewoon zeven vingers hebben opgestoken
Ik ben altijd achterdochtig. Ik vertrouw mensen bijna nooit. Nou wordt mijn
vertrouwen ook regelmatig beschaamd
"Ren maar jongen, hier kan niets gebeuren," roept mijn moeder. Ik vertrouw het
niet. Toch ren ik, met volle kracht, het prikkeldraad in. Ik ben niet kwaad, ik
schaam me alleen maar voor haar, omdat ik het prikkeldraad ben ingelopen
Ik mocht op school meedoen met softball. Dan sloeg ik de bal van een paaltje
Hadden ze me verkeerd om neergezet
Of ik ga naar de supermarkt, dan stopt het personeel daar vaak allerlei troep in
mijn tas die allang over de uiterste verkoopdatum is. Hele ouwe koffie, of
kipfilets die al beginnen te bewegen
Laatst hadden ze zelfs een flesje Amstel uit 1870 in mijn tas gedaan
Of ik zit in de trein, en die trein wordt gesplitst, en dan staan de
nucabareters van de treinstellen boven de deuren, maar ik moet dat altijd
vragen aan iemand. Misschien zeggen ze wel een verkeerd nucabareter, voor je
het weet zit je in Vught, of in Westerbork
Ik zat gisteren in zo'n mooie nieuwe trein, een dubbeldekker, zegt die
machinist: te Utrecht zal deze trein worden gesplitst, het bovenste deel zal
doorgaan als intercity naar Schiphol
Ik vertrouw niemand. Zelfs zoiets simpels als de natuur vertrouw ik niet. Als je
op het strand loopt, schuift de horizon precies even hard voor je uit als je
loopt
Je kan rennen, je kan slenteren, het maakt allemaal niet uit. De afstand tussen
jou en de kim blijft precies gelijk. Zeggen ze
Ik geloof er niks van. Wie zegt mij, dat de horizon niet boven mijn hoofd gaat
hangen, of mij hinderlijk tien centimeter van mijn achterhoofd zal blijven
achtervolgen
"Ja, hang hem er hier maar uit, hier kun je rustig pissen", roept mijn vriendje
Ik ben nog maar nauwelijks begonnen of dertig joelende schoolmeisjes fietsen
voor mijn plasser langs
Soms moet je wel vertrouwen in mensen hebben, soms kan dat gewoon niet anders
Ik moet er straks op vertrouwen dat mijn chauffeur niet in slaap valt achter
het stuur. Ja, ik heb een eigen chauffeur, ja, na zo'n voorstelling drink je
wel eens wat
We hebben onszelf wel eens op de radio gehoord, als spookrijder bij ''de wereld
zingt Gods lof"
Vincent Bijlo - Achterdocht Lyrics
Vincent Bijlo - Achterdocht Lyrics
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
We currently do not have these lyrics.
If you would like to submit them, please use the form below.
"Ik heb nog 'n rolo, we gaan hem verloten. Een getal onder de tien!" Roept mijn
buurjongetje. Ik raad het niet. Het is zeven
Hij zal wel weer gewoon zeven vingers hebben opgestoken
Ik ben altijd achterdochtig. Ik vertrouw mensen bijna nooit. Nou wordt mijn
vertrouwen ook regelmatig beschaamd
"Ren maar jongen, hier kan niets gebeuren," roept mijn moeder. Ik vertrouw het
niet. Toch ren ik, met volle kracht, het prikkeldraad in. Ik ben niet kwaad, ik
schaam me alleen maar voor haar, omdat ik het prikkeldraad ben ingelopen
Ik mocht op school meedoen met softball. Dan sloeg ik de bal van een paaltje
Hadden ze me verkeerd om neergezet
Of ik ga naar de supermarkt, dan stopt het personeel daar vaak allerlei troep in
mijn tas die allang over de uiterste verkoopdatum is. Hele ouwe koffie, of
kipfilets die al beginnen te bewegen
Laatst hadden ze zelfs een flesje Amstel uit 1870 in mijn tas gedaan
Of ik zit in de trein, en die trein wordt gesplitst, en dan staan de
nucabareters van de treinstellen boven de deuren, maar ik moet dat altijd
vragen aan iemand. Misschien zeggen ze wel een verkeerd nucabareter, voor je
het weet zit je in Vught, of in Westerbork
Ik zat gisteren in zo'n mooie nieuwe trein, een dubbeldekker, zegt die
machinist: te Utrecht zal deze trein worden gesplitst, het bovenste deel zal
doorgaan als intercity naar Schiphol
Ik vertrouw niemand. Zelfs zoiets simpels als de natuur vertrouw ik niet. Als je
op het strand loopt, schuift de horizon precies even hard voor je uit als je
loopt
Je kan rennen, je kan slenteren, het maakt allemaal niet uit. De afstand tussen
jou en de kim blijft precies gelijk. Zeggen ze
Ik geloof er niks van. Wie zegt mij, dat de horizon niet boven mijn hoofd gaat
hangen, of mij hinderlijk tien centimeter van mijn achterhoofd zal blijven
achtervolgen
"Ja, hang hem er hier maar uit, hier kun je rustig pissen", roept mijn vriendje
Ik ben nog maar nauwelijks begonnen of dertig joelende schoolmeisjes fietsen
voor mijn plasser langs
Soms moet je wel vertrouwen in mensen hebben, soms kan dat gewoon niet anders
Ik moet er straks op vertrouwen dat mijn chauffeur niet in slaap valt achter
het stuur. Ja, ik heb een eigen chauffeur, ja, na zo'n voorstelling drink je
wel eens wat
We hebben onszelf wel eens op de radio gehoord, als spookrijder bij ''de wereld
zingt Gods lof"
buurjongetje. Ik raad het niet. Het is zeven
Hij zal wel weer gewoon zeven vingers hebben opgestoken
Ik ben altijd achterdochtig. Ik vertrouw mensen bijna nooit. Nou wordt mijn
vertrouwen ook regelmatig beschaamd
"Ren maar jongen, hier kan niets gebeuren," roept mijn moeder. Ik vertrouw het
niet. Toch ren ik, met volle kracht, het prikkeldraad in. Ik ben niet kwaad, ik
schaam me alleen maar voor haar, omdat ik het prikkeldraad ben ingelopen
Ik mocht op school meedoen met softball. Dan sloeg ik de bal van een paaltje
Hadden ze me verkeerd om neergezet
Of ik ga naar de supermarkt, dan stopt het personeel daar vaak allerlei troep in
mijn tas die allang over de uiterste verkoopdatum is. Hele ouwe koffie, of
kipfilets die al beginnen te bewegen
Laatst hadden ze zelfs een flesje Amstel uit 1870 in mijn tas gedaan
Of ik zit in de trein, en die trein wordt gesplitst, en dan staan de
nucabareters van de treinstellen boven de deuren, maar ik moet dat altijd
vragen aan iemand. Misschien zeggen ze wel een verkeerd nucabareter, voor je
het weet zit je in Vught, of in Westerbork
Ik zat gisteren in zo'n mooie nieuwe trein, een dubbeldekker, zegt die
machinist: te Utrecht zal deze trein worden gesplitst, het bovenste deel zal
doorgaan als intercity naar Schiphol
Ik vertrouw niemand. Zelfs zoiets simpels als de natuur vertrouw ik niet. Als je
op het strand loopt, schuift de horizon precies even hard voor je uit als je
loopt
Je kan rennen, je kan slenteren, het maakt allemaal niet uit. De afstand tussen
jou en de kim blijft precies gelijk. Zeggen ze
Ik geloof er niks van. Wie zegt mij, dat de horizon niet boven mijn hoofd gaat
hangen, of mij hinderlijk tien centimeter van mijn achterhoofd zal blijven
achtervolgen
"Ja, hang hem er hier maar uit, hier kun je rustig pissen", roept mijn vriendje
Ik ben nog maar nauwelijks begonnen of dertig joelende schoolmeisjes fietsen
voor mijn plasser langs
Soms moet je wel vertrouwen in mensen hebben, soms kan dat gewoon niet anders
Ik moet er straks op vertrouwen dat mijn chauffeur niet in slaap valt achter
het stuur. Ja, ik heb een eigen chauffeur, ja, na zo'n voorstelling drink je
wel eens wat
We hebben onszelf wel eens op de radio gehoord, als spookrijder bij ''de wereld
zingt Gods lof"